આપણી આજુબાજુ એવા લોકોની ઘણી વાતો છે જે આપણને પ્રેરણા આપે છે. આવી જ એક વાર્તા અમે તમારા માટે લાવ્યા છીએ. એક IS અધિકારી કે જેનું બાળપણ અત્યંત ગરીબીમાં વીત્યું હતું તે શાળાએ જવા માટે દરરોજ 70 કિમીનો પ્રવાસ કરે છે. એટલું જ નહીં તેણે પિતાની મદદ માટે ચાની દુકાન પર ઘણું કામ પણ કર્યું. આ દરમિયાન તેણે ક્યારેય હાર ન માની.
અમે વાત કરી રહ્યા છીએ IS હિમાંશુ ગુપ્તાની. ઉત્તરાખંડના રહેવાસી હિમાંશુ ગુપ્તાએ પોતાની મહેનતથી યુપીએસસીની પરીક્ષા પાસ કરી અને આઈએએસ ઓફિસર બન્યા.
પરંતુ તેની વાર્તા એવી નથી. આની પાછળ ઘણી મહેનત અને સમર્પણ છે. પ્રતિકૂળતા સામે લડવાનો ઉત્સાહ અને જુસ્સો. તમને જણાવી દઈએ કે UPSC પાસ કરીને IAS બનેલા હિમાંશુ ગુપ્તાના માતા-પિતા સ્કૂલ ડ્રોપઆઉટ છે. તેમના પિતા રોજી મજુરી કરતા હતા. કમાણી કરવા માટે તે ચાનો સ્ટોલ લગાવતો હતો. તેમ છતાં તેણે ખાતરી કરી કે તે પુત્રો અને પુત્રીઓને શાળાએ મોકલશે.
હિમાંશુ ગુપ્તા તેમની વાર્તા સંભળાવતા કહે છે. “હું દરરોજ શાળાએ જતાં પહેલાં અને આગમન વખતે મારા પિતા સાથે કામ કરતો હતો. શાળા 35 કિમી દૂર હતી. સફર 70 કિલોમીટરની હતી. હું મારા મિત્રો સાથે વાનમાં મુસાફરી કરતો હતો.
જ્યારે પણ મારા મિત્રો અમારા ટી સ્ટોલ પાસે જતા ત્યારે હું છુપાઈ જતો. પરંતુ એક વખત કોઈએ મને જોયો અને મારી મજાક ઉડાવવા લાગી. મને 'ચાયવાલા' કહેવામાં આવે છે."
તે આગળ જણાવે છે, 'પણ તેના પર ધ્યાન આપવાને બદલે મેં અભ્યાસ પર ધ્યાન આપ્યું અને જ્યારે પણ મને સમય મળ્યો ત્યારે મેં મારા પિતાને મદદ કરી. અમારું ઘર ચલાવવા માટે અમે સાથે મળીને રોજના 400 રૂપિયા કમાતા હતા. પણ મારા સપના મોટા હતા.
હું શહેરમાં રહીને મારા પરિવાર માટે સારું જીવન જીવવાનું સપનું જોતો હતો. આવી સ્થિતિમાં મારા પિતાજી વારંવાર કહેતા કે 'તારે સપના સાકાર કરવા હોય તો ભણજે', આ સમય દરમિયાન મને અંગ્રેજી આવડતું ન હતું, તેથી હું શીખવા માટે અંગ્રેજી મૂવીની ડીવીડી ખરીદતો અને જોતો.
IS હિમાંશુ ગુપ્તા વધુમાં જણાવે છે કે, “હું પણ મારા પિતાનો જૂનો ફોન 2G કનેક્શન સાથે વાપરતો હતો. હું એપ્લાય કરી શકું તેવી કોલેજો પણ શોધી રહી છું. મેં સારો સ્કોર કર્યો અને હિંદુ કોલેજમાં પ્રવેશ મેળવ્યો. મારા માતા-પિતાને કૉલેજની કલ્પના વિશે કોઈ ખ્યાલ નહોતો તેમ છતાં તેઓએ કહ્યું તેમને મારી ક્ષમતાઓમાં વિશ્વાસ છે."
યુનિવર્સિટીમાં પણ ટોપ કર્યું
હિમાંશુ ગુપ્તા આગળ જણાવે છે કે, “હું ડરી ગયો હતો. આત્મવિશ્વાસથી બોલતા અને આગળ વધતા વિદ્યાર્થીઓ વચ્ચે હું અજાણ્યા વાતાવરણમાં હતો. પરંતુ મારી પાસે એક વસ્તુ હતી જેણે મને તે બધાથી અલગ રાખ્યો - મારી શીખવાની ભૂખ.
મારી કોલેજની ફી પણ મેં જાતે જ ભરી દીધી હતી. હું ખાનગી ટ્યુટરિંગ આપું છું અને બ્લોગ લખું છું. મેં મારી યુનિવર્સિટીમાં ટોપ કર્યું. તે પછી મેં સિવિલ સર્વિસમાં જોડાવાનું નક્કી કર્યું.
તેણે વધુમાં જણાવ્યું કે તે તેના પ્રથમ UPSC પ્રયાસમાં નિષ્ફળ ગયો હતો. પરંતુ IAS અધિકારી બનવાનો તેમનો સંકલ્પ વધુ મજબૂત બન્યો. તે પછી મેં ખૂબ જ મહેનત કરી અને 3 વધુ પ્રયત્નો કર્યા. મેં પણ પરીક્ષા પાસ કરી પણ મને રેન્ક મળ્યો નથી.
પણ ચોથા પ્રયાસ પછી આખરે હું IAS ઓફિસર બન્યો. આ પછી માતાએ મને કહ્યું દીકરા તેં અમારું નામ રોશન કર્યું છે. તે પહેલીવાર 2018માં અને ફરીથી 2019માં અને પછી 2020માં IAS ઓફિસર બન્યો હતો.
0 Comments